rasa-rasa dah boleh blending in with the staff
even ada jugak yg susah nak di tegur
degil jugak makcik-makcik kat sini
seribu satu ragam
saborr je lahhh
and rasa dah boleh cope dengan shift-code
even balik lewat malam
tapi ayah and kakak sentiasa ada
utk teman tanye - "dah sampai umah ke belom?"
and manage to get enough sleep and rest
yg paling penting, dah boleh adapt hidup sorg kat sini
makan minum tak teratur sgt
tapi body dah boleh terima routine harian
doa-doa harap solat teratur :)
apa yg aku rasa bila duk sini?
rasa rinduu sesangatttt kat semua orangg!
walaupun kadang-kadang best nak feel rindu-rindu ni
tapi selalu nya sedih la
macam biasaa - kena la adapt and change
thank you for those yg slalu bagi supportt!
esp mak ayah kakak!
love them all lahh!
No comments:
Post a Comment